Marilyn

Omring met haar geliefde vywervroue, weet Marilyn sy is nie een van hulle nie.Sy is ʼn kaivrou, die waterwese wat mans en kinders die dieptes intrek enverdrink. Daarvan getuig haar hele lewe tot hier toe. Dis iets waarmee sy gedinkhet sy vrede gemaak het.Met die pandemie wat die wêreld op sy kop keer en die ouderdom wat Marilynal hoe meer bewus maak van haar sterflikheid, is dit seker nie vreemd om bestekop te neem van wat agter lê nie. Dit moet wees waarom haar gedagtes deesdaeaanhoudend terug foeter na die verlede toe. So ver terug as daardie jaar toe syPaul Avenant ontmoet het, en uiteraard ook die tragiese gevolge van diéontmoeting. Nie dat dit daarna veel beter gegaan het nie. Een onbesonne dingna die ander het sy aangevang tot sy hier op Vywerbaai beland het. Hier waar symet haar seun kon herenig en, as enorme bonus, die vywervroue leer ken enhegte vriendskappe gesmee het.Sy was sowaar naïef genoeg om te dink die meetsnoere begin nou vir haar in dieregte plekke val. Tot die dag voor die eerste grendeltydperk toe sy besef ʼn mensse sondes haal jou altyd in. Selfs sondes wat jy nie self gepleeg het nie ...

Chanette Paul pendel tussen twee tuistes: haar oewerhuisie in die Overbergsedorpie, Stanford, waar die man in haar lewe ’n rivierboot bedryf, en haarskryfplek naby die suidelikste punt van Afrika. Chanette is ’n katliefhebber ensmoorverlief op haar dowe kat, Thomas. Sy is ’n leesvraat, ’n onbehendige tuinieren ’n hopelose kok. Sy is lief vir swem en hoop sy sien eendag ’n meermin.